Van armoede naar vruchtbaarheid

 

 

Niet alleen oorlogvoering of handhaving van de vrede behoort tot de taken van het Thaise leger maar ook de bestrijding van de armoede. Tijdens de jaren ’80 heerste er in het noordoosten van Thailand lange tijd bittere armoe als gevolg van verwoestijning door bosontginning en onvruchtbaar akkerland. Ook vielen communistische rebellen de regio binnen en zorgden daar voor onrust en opstand. De Thaise regering startte daarom in 1988 op Saraburi, een landgoed van ruim 1300 ha en 100 km ten noorden van Bangkok, een biologisch landbouwproject met EM, Effectieve Micro-organismen. Deze natuurlijke methode garandeerde namelijk succes zonder noemenswaardige kosten.

 

Dit opmerkelijke bericht is te lezen in het EM journaal van december 2014. EM is een eenvoudige technologie gebaseerd op fermentatie en het dominantieprincipe van goede micro-organismen waarmee je de natuurlijke weerstand in huis, in de bodem, bij planten, dieren en mensen verhoogt. EM is een ontdekking van de Japanse landbouwprofessor Teruo Higa (geb. 1941) begin jaren ’80 die ondertussen in 130 landen zowel klein- als ook grootschalig wordt toegepast, zoals bij  waterzuivering in rivieren en langs kusten. Teruo Higa streeft naar meer saamhorigheid, vreedzame co-existentie en gedeelde welvaart in de wereld en heeft zijn ideeën verwoord in het boek ‘An earth saving revolution’.

 

Allereerst functioneerde Saraburi als een reusachtige EM modelhoeve voor de hogere legerleiding zoals majoors. Middels cursussen verdiepten zij zich in het vermeerderen van EM, in de toepassing daarvan bij landbouw en veeteelt en in het zuiveren van water zoals in drinkwater en bij viskwekerijen. Vervolgens startte de legerleiding kleinere modelhoeven in de regio. Zij richtten zich daarbij tot de lokale boeren die al gauw praktisch overtuigd raakten van de werkzaamheid.

 

Het militaire apparaat leerde meer mensen met EM om te gaan en  hielp mee aan herbebossing en landbouw. Waar de lokale bevolking eerder door armoede in de opiumteelt en de maffiaterreur geraakte, stapte men nu over op de nieuwe succesvolle landbouwmethode. De communistische groeperingen verloren hun macht en de vrede keerde weer. Door toepassing van EM braken er betere tijden aan. Ook in de zuidelijke grensstreek, waar islamitische guerrillastrijders een onderkomen hadden, veranderde de strijd in vrede.

 

In de jaren ’90 volgde er een landelijke beroepsopleiding voor EM waar veel leraren gebruik van maakten om hun leerlingen de methodiek bij te brengen. Na afschaffing van de beroepsopleiding startten de ongeveer 5000 leraren zelf studiegroepen zodat de EM technologie thans deel uitmaakt van het leerplan in de Thaise scholen. Saraburi is nu een officieel erkende landbouwschool waar leerlingen uit arme boerendorpen gratis onderricht krijgen in EM landbouw: The Kyusei Nature Farming Central Training Center. Bij de overstromingen in 2004 is EM door de overheid ook op grote schaal toegepast om de kwalijke gevolgen, zoals in hygiëne, te voorkomen ofwel te bestrijden.

 

Zoveel steun en betrokkenheid bij de armen lijkt op een sprookje, maar het is Zijne Koninklijke Hoogheid van Thailand oprechte wens dat zijn landgenoten gelukkig zijn. Daarin kan Thailand volgens Teruo Higa op een blog van EMRO Japan, als natie een voorbeeld zijn voor andere landen.

 

Thailand is het eerste land, buiten Japan, waar Kyusei Nature Farming in praktijk is genomen. Deze landbouwmethode werkt uitsluitend op natuurlijke basis (vergelijkbaar met biologische landbouw) en is gebaseerd op de filosofie van Mokichi Okada (1882-1955) Hij ontwikkelde de principes van Kyusei Nature Farming en stichtte tevens de spirituele beweging Sekai Kyusei Kyo (zijnde The Church of World Messianity). Sinds 1989, heeft Sekai Kyusei Kyo ook de APNAN (The Asia-Pacific Natural Agricultural Network) geholpen met uitbreiding van de landbouwmethode KNF en het gebruik van EM technologie in meer dan 50 landen in Azië en de Pacific.

 

 

 

En verder is deze bijzondere ontwikkeling in Thailand te danken aan Reverend Kazuo Wakugami (1920-2005), de Thaise geestelijke leider van SKK. Deze Japanse missionaris introduceerde KNF al in 1968 op een Agrarische school in Chiang Mai en mede door zijn inzet in 1988 is het KNF Centrum in Saraburi gerealiseerd. Dat maakte het educatiecentrum met steun van het Thaise leger tot een uitzonderlijk project van deze geestelijke leider. Rev. Wakugami wordt daarom ook na zijn heengaan in 2005 nog steeds geëerd op Saraburi waar zijn as en dat van zijn vrouw rust.

 

 

 

Zowel de inzet van het leger bij bestrijding van armoede en voor vruchtbaarheid als de steun van een geestelijk leider bij educatie van biologische landbouw kan tot een voorbeeld zijn voor landen met conflicten. De meeste oorlogsgebieden in het Midden-Oosten, zoals Syrië, Turkije (grensgebied) en Afghanistan of landen in Afrika grenzend aan de Sahara, maar ook Tunesië, Marokko en Libië hebben te maken met armoede door ecologische verwoesting; een verwoestijning die juist de oorzaak is van klimaatverandering en niet het gevolg. Regeringen zijn veelal onwetend wat betreft de mogelijkheid van ecologisch herstel en daarom hebben ook  westerse landen een taak voor educatie en hulp in projecten. Al duurt herstel zeker 20 jaar dit kan ook een tijd van hoop, heilzame arbeid en perspectief zijn en is altijd beter dan oorlog en vluchten. En zoals John D. Liu, de inspirator van de documentaire Groen Goud en adviseur van ecologische regeringsprojecten, zegt: voor herstel van vruchtbare grond zijn vele handen gewenst!

 

© Ine van Staveren

 

EM journaal Tijdschrift EM Belgium jaargang 5, december 2014, nr. 13 Invoering van EM als staatsproject, Prof. T. Higa

 

 

 

4e International Conference over Kyusei Nature Farming 1995 in Paris. Development of Kyusei Nature Farming and Use of EM in Thailand. Lezing door Rev. Kazuo Wakugami (1920-2005).

 

 

 

www.emrojapan.com/blog/News/449The+Royal+Kingdom+of+Thailand,+in+which+EM%99+Functions+as+a+Set+Government+Policy/

 

Blog van Prof. Teruo Higa

 

 

 

Asia Pacific Natural Agriculture Network - page 3 / 16 THE END OF AN ERA….. APNAN lost its mentor and a guardian. The passing away of Rev. Kazuo Wakugami, the Ex-President of Sekai Kyusei Kyo of Thailand was an irreplaceable loss to the network. His demise on 14^th December 2005 was indeed mourned by all who knew him – either as the spiritual leader, advisor, mentor or friend. http://www.apnan.org/APNAN%20News%20vol%2017(1)%200044.pdf

 

 

 

 

 

 

 

Het gaat al lang niet meer om de kwaliteit van het leven maar alleen om de kwantiteit. Zowel de verstedelijking als natuurbeheer zetten daarbij onze landbouw onder druk. Wat we niet zien is hoe onze (polder)boeren zaai- en pootgoed, kunstmest, chemische bestrijdingsmiddelen en water rondpompen door ons kleine areaal landbouwgrond om toch vooral het 4e wereldexportland van agrarische producten te blijven. Opfokken en uitputten in een overspannen landbouwcultuur. (Zie ook Zembla: De topsporters van de melkindustrie mei/juni 2015) Door ons poldermodel hebben we de duurste landbouwgrond ter wereld; alleen de Champagnestreek in Frankrijk heeft hogere grondprijzen.

 

Landschapsarchitecten profiteren van bevolkingsgroei en de problemen die dat met zich meebrengt in steden die functioneren als machtssymbolen en met openbare gebouwen die dienen als gemeentelijke prestigeobjecten maar hoeven zich niet druk te maken over mens- en dierenleed zoals overpopulatiestress en bio-industrie. Dat is de achterkant van het mooie polderplaatje.

Als we werkelijk iets constructiefs willen doen: wij hebben door onze poldercultuur niet alleen de kennis maar ook het materiaal - de machines die Geuze zo imponeren - om wereldwijd te werken aan vergroening en vruchtbaarheid van de aarde. Zoals de Naga Foundation (Justdiggit) in Kenia dat doet door het op grote schaal graven van geulen voor herstel van vegetatie. Of zoals het Belgische Ondernemers zonder grenzen in Burkina Faso doet door het planten van miljoenen bomen in een uitgekiend plan van Universiteit Gent. Daarmee hebben ze de levenswijze van zo’n 50.000 Afrikanen in enkele jaren tijd zonder subsidies verbeterd zodat ze niet meer willen emigreren.

 

Meer vruchtbare grond wereldwijd betekent, ook in ons land, minder druk en meer ruimte voor de boeren om keuzes te maken en aandacht te schenken aan het kwetsbare bodemleven en dierenwelzijn maar vooral een toekomstperspectief voor miljoenen mensen. Ook landschapsarchitectuur zou zich in moeten zetten voor vruchtbare landbouwgrond en voedselbossen wereldwijd, ook omdat 2015 als jaar van de bodem is uitgeroepen door de FAO/VN. Zodat de plattelandsbevolking niet meer naar de steden hoeft te trekken, waar armoede en uitzichtloosheid wacht. Recht op vruchtbare landbouwgrond is een mensenrecht!

Schaarste als machtsmiddel

Wie kennis neemt van de permacultuur kan er niet omheen: permacultuur is een oude wijsheid in een nieuwe jas. Permacultuur is, zoals de naam al uitdrukt, een permanente vruchtbare cultuur, die zichzelf continueert en hernieuwt zolang wij de ecologische principes handhaven. Permacultuur is dé hedendaagse versie van het eeuwig levende.

Groen goud, de documentaire over permacultuur en succesvolle vergroeningsprojecten in China, Jordanië en Rwanda die gefilmd zijn door ecoloog John D. Liu, wordt algemeen bejubeld en heeft een Prix d ’Italia prijs gewonnen. Volgens de jury is de documentaire ‘een boeiende en optimistische lofrede voor betere tijden op onze planeet’.

Vooral de vergroening van het Löss plateau in China is hoopgevend: een gebied zo groot als Nederland, dat sinds 1994 niet alleen een geweldige groenmetamorfose heeft ondergaan maar door duurzame landbouw ook het inkomen van de inwoners heeft verdriedubbeld. Na jaren van armoede biedt de regio weer een leefbare toekomst voor volgende generaties.

Onbegrijpelijk dat dit nooit in het nieuws komt, net als andere opmerkelijke groenprojecten uit de documentaire. Je zou verwachten dat regeringen van landen die kampen met verwoestijning massaal om advies vragen en deze groenmetamorfose ook voor hun inwoners willen.

Waar de internationale leraar Geoff Lawton, bekend van het Jordanië project Greening the desert, inzet op groepen cursisten via grootschalige internetcursussen, is John D. Liu actief voor grote regeringsprojecten zoals in Ethiopië en Rwanda. En de resultaten blijven verwonderen. Zoals Geoff Lawton zegt: ‘De ecologische problemen heden ten dage zijn enorm, maar de oplossing blijft verbazend simpel.’

Als deze kennis van permacultuur nu al twintig jaar bereikbaar is, hoe komt het dan dat de ontwikkelingen zo traag gaan? Is er misschien angst bij regeringen voor ‘de onafhankelijke mens’, want hoe moeten we leven in een cultuur van overvloed?

‘Functionele systemen zijn overvloedig, natuurlijke systemen zijn blijvend,’ zei John D. Liu tijdens zijn boeiende presentatie ‘The art of healing the earth’ op 26 januari jl. in het NIOO. ‘Maar we waarderen schaarste boven overvloed in plaats van de vruchtbaarheid te aanbidden.’

En dat lijkt inderdaad het probleem. Waar schaarste is, daar is nood! Als de vraag naar voedsel groter is dan het aanbod, dan stijgen de prijzen. Daaraan kunnen handelaren iets verdienen en op dat verdienmodel kunnen regeringen belasting heffen. Die schaarste maakt de mens afhankelijk. Dat is ons economische systeem. Zo lang er verdiend wordt aan schaarste, zal dit model met allerlei middelen, ook met subsidies, in stand gehouden worden. Dat is het kwaad in onze huidige samenleving. En daartegen moet de ecologische ontwikkeling vechten.                                                            

©Ine van Staveren 10-6-2015 www.eko-azakh.nl/blog

https://nioo.knaw.nl/nl/news/video-nioo-seminar-van-john-d-liu